Τις τραγικές καταστάσεις που βιώνουν τα άτομα με Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο περιγράφει με επιστολή του το Δ.Σ. ΠΑΣΠΑΜΑ (Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο). Η ΕΣΑμεΑ προσυπογράφει κάθε μέτρο που προτείνει ο Σύλλογος για να λήξει άμεσα αυτή η ζοφερή κατάσταση.
Με τις ακυρώσεις να αυξάνονται εθελοντικών αιμοδοσιών να αυξάνονται, λόγω του λοκτντάουν, οι ζωές των ατόμων με Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο αλλά και όλων των πολιτών που έχουν ανάγκη μετάγγισης αίματος βρίσκονται σε κίνδυνο.
Η Μεσογειακή Αναιμία ή Θαλασσαιμία (γνωστή παλαιότερα ως αναιμία του Cooley) και η Δρεπανοκυτταρική Νόσος είναι κληρονομικές μορφές βαριάς αναιμίας που η θεραπεία τους βασίζεται σε τακτικές μεταγγίσεις αίματος ανά δεκαπενθήμερο από τη βρεφική ηλικία των πασχόντων και η ζωή τους είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την εθελοντική και τακτική προσφορά του αίματος από τους συνανθρώπους μας.
Απειλητικές για τη ζωή ελλείψεις αίματος παρατηρούνται σε αρκετές Μονάδες και ιδιαίτερα στη μεγαλύτερη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας και Δρεπανοκυτταρικής Νόσου της χώρας στο νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», στην οποία μεταγγίζονται πάνω από 700 θαλασσαιμικοί ασθενείς. Οι ελλείψεις αφορούν όλες τις ομάδες αίματος με αποτέλεσμα την υπομετάγγιση των ασθενών που λαμβάνουν πολύ μικρότερες ποσότητες από αυτές που χρειάζονται ενώ ήδη έχουν αρχίσει οι αναβολές μεταγγίσεων σε όσους έχουν Ο Rh(-), ή δύσκολο φαινότυπο. Πολύ μεγάλη πίεση δέχεται και η Βόρεια Ελλάδα λόγω της μεγάλης έκτασης που έχει λάβει η πανδημία. Παράλληλα οι συχνές επισκέψεις στο περιβάλλον του νοσοκομείου αυξάνουν και την πιθανότητα έκθεσης στον ιό σε συνδυασμό με το συνωστισμό που παρατηρείται από τους πάσχοντες με την ταυτόχρονη νωρίτερη προσέλευσή τους λόγω της μειωμένης λήψης ποσότητας αίματος.
Οι πάσχοντες για μια ακόμη φορά εκβιάζονται προς εξεύρεση αιμοδοτών προκειμένου να μεταγγιστούν αφού δεν ελήφθη καμία επαρκής μέριμνα από την πολιτεία για το θέμα των ελλείψεων αίματος εν‘ όψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού αλλά και των γενικότερων ελλείψεων από τις οποίες πλήττονται σε σταθερή βάση οι ασθενείς με Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο ανεξαρτήτως συνθηκών.
Ωστόσο το δίκαιο αίτημά τους στην υγεία για αύξηση της ποσότητας του εισαγόμενου αίματος από την Ελβετία στα προγενέστερα επίπεδα που θα καλύπτουν τις ανάγκες, προσκρούει στην απέλπιδα προσπάθεια της ανάπτυξης του Εθνικού Συστήματος Αιμοδοσίας.
Η Αιμοδοσία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στον Εθνικό Σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κρίσης ώστε να μην διακινδυνεύσουν ζωές ή να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες λόγω κορωνοϊού.
Ως εκ τούτου προτείνονται:
1. Η συμπερίληψη του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) στον Εθνικό Σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κρίσης που έχει δημιουργηθεί από την πανδημία
2. Να γίνει μια συντονισμένη ενημέρωση:
Είναι αναγκαίο έστω και τώρα να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να πάψει η ταλαιπωρία και η επιβάρυνση της υγείας των ατόμων με Θαλασσαιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο και να συνεχίσουν να ζουν με αξιοπρέπεια.