Ioannis Vardakastanis

Τις προτάσεις τις επί του νομοσχεδίου «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση συστήματος εθελοντισμού πολιτικής προστασίας, αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος και άλλες διατάξεις» υπέβαλε η ΕΣΑμεΑ, μέσω επιστολής καθώς και στη δημόσια διαβούλευση.

Δυστυχώς οι προτάσεις που είχε καταθέσει η ΕΣΑμεΑ στη διαβούλευση δεν εντάχθηκαν στο νομοσχέδιο, με τη δικαιολογία ότι «οι υφιστάμενες διατάξεις καλύπτουν και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία». Ωστόσο, αυτό που έχει δείξει η εμπειρία είναι ότι όταν δεν περιλαμβάνονται στη νομοθεσία ρητές αναφορά στα άτομα με αναπηρία και στην Ε.Σ.Α.μεΑ., τότε αγνοούνται αφενός οι ανάγκες και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, αφετέρου η συμμετοχή τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Γι αυτό το λόγο η ΕΣΑμεΑ απευθύνεται και στην Επιτροπή της Βουλής στην οποία βρίσκεται τώρα το νομοσχέδιο, μήπως και ενσωματωθούν έστω τώρα.

Όπως είναι γνωστό, όλα τα σχέδια εκκένωσης, διαφυγής και πολιτικής προστασίας που αφορούν στον γενικό πληθυσμό μπορούν να αφορούν οποιεσδήποτε πληθυσμιακές ομάδες. Στην περίπτωση όμως των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις τα σχέδια αυτά για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να είναι λεπτομερέστερα, προσωποποιημένα και εξειδικευμένα στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε πολίτη με αναπηρία, δεδομένου ότι κανένα άτομο με αναπηρία ή χρόνια πάθηση δεν έχει τις ίδιες ανάγκες με ένα άλλο άτομο, ακόμη εάν έχουν το ίδιο είδος αναπηρίας/χρόνιας πάθησης (π.χ. ένα άτομο σε αμαξίδιο με ένα άτομο που χρησιμοποιεί πατερίτσες ή έχει κάποιο τεχνητό μέλος -αν και όλα είναι άτομα με κινητική αναπηρία- ή δύο άτομα τυφλά ένα συνηθισμένο στην ύπαρξη συνοδού και ένα με αυτόνομη κίνηση κ.λπ.). Η προσωπικότητα του κάθε ατόμου, ο βαθμός κινητικότητας ή/και αυτονομίας του, ο ενδεχόμενος συνδυασμός αναπηριών, ο βαθμός εξάρτησής του από κάποια φαρμακευτική αγωγή ή/και υποστηρικτικό εξοπλισμό κ.λπ. ποικίλουν από το ένα άτομο στο άλλο. Η παραμικρή διαφοροποίηση ενδέχεται να αποβεί μοιραία σε έκτακτες συνθήκες.

Στη βάση λοιπόν της προαναφερθείσας διαπίστωσης, η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει κατά καιρούς αιτηθεί από τους αρμόδιους φορείς τα ακόλουθα:

• Την καταγραφή των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σε τοπικό επίπεδο.
• Την εφαρμογή δράσεων ενημέρωσης σε μορφές προσβάσιμες στα άτομα με αναπηρία.
• Την κατάρτιση και υποστήριξη των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με χρόνιες παθήσεις για τη σύνταξη «Ατομικού Σχεδίου Εκκένωσης Έκτακτης Ανάγκης» που να είναι αυστηρά προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε ατόμου, το οποίο να περιλαμβάνει προσωποποιημένες αναφορές ως προς το πως αυτό μπορεί να διαφύγει από ένα συγκεκριμένο κτίριο (π.χ. την κατοικία του, τον τόπο εργασίας του) ή σε ποιο σημείο αυτού πρέπει να καταφύγει ή ποιον να ειδοποιήσει και με ποιο τρόπο.
• Την ενημέρωση/κατάρτιση του προσωπικού πολιτικής προστασίας στις ανάγκες των διαφορετικών κατηγοριών ατόμων με αναπηρία καθώς και στις διαφορετικές ανάγκες των ατόμων με χρόνιες παθήσεις (π.χ. νεφροπαθείς, καρδιοπαθείς, άτομα με αναπνευστικά προβλήματα ή συνδυασμό των παραπάνω κ.λπ.), προκειμένου αυτές να λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των σχετικών δράσεων.
• Την κατάρτιση εργαλείων, προδιαγραφών κ.λπ. που να απευθύνονται σε όσους ασχολούνται με τον αρχιτεκτονικό ή λειτουργικό σχεδιασμό, με στόχο τη βελτίωση του τρόπου προστασίας των ατόμων με αναπηρία/χρόνιες παθήσεις σε έκτακτες συνθήκες π.χ. αναφορά στις ανάγκες αυτών για σύντομες διαδρομές εκκένωσης και πιθανής υποστήριξης, στην ανάγκη πρόβλεψης προσβάσιμων προσωρινών καταλυμάτων κ.λπ.
• Την εφαρμογή δράσεων ενημέρωσης των πολιτών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις για τον αριθμό 112 σε προσβάσιμες μορφές.

Όλες οι προτάσεις της ΕΣΑμεΑ κατά άρθρο στην επιστολή.