Το αναπηρικό κίνημα διεκδικεί ειδικά μέτρα προστασίας, μοριοδότηση, επιδόματα κλπ. και αγωνίζεται για αυτά
Επειδή ακόμη ο κουρνιαχτός δεν λέει να κοπάσει, επειδή η θολούρα κυριαρχεί, είναι προφανές ότι η νηφαλιότητα και η σοβαρότητα στην προσέγγιση αυτού του κρίσιμου θέματος δεν γίνεται με τον προσήκοντα τρόπο. Στην ουσία της η συζήτηση αφορά στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με όλους στην κοινωνία. Και αυτό στον κόσμο που ζούμε, στο κόσμο των ανισοτήτων, επιτυγχάνεται σε ένα βαθμό, και μάλιστα μικρό, μόνο με την θετική διάκριση, την μοριοδότηση, τα επιδόματα κλπ., όπως το αντιλαμβάνεται και ο νομοθέτης στο Σύνταγμα της χώρας. Ας γίνει επιτέλους αντιληπτό από όλους ότι όταν αναφερόμαστε στα άτομα με αναπηρία, αναφερόμαστε σε μια από τις ομάδες του πληθυσμού που αποτέλεσε και αποτελεί από τα πρώτα και τα μεγάλα θύματα της κρίσης. Και που βιώνουν ανισότητες αποκλεισμό και φτώχεια ακόμη και σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας και ανάπτυξης.
Η ΕΣΑμεΑ θεωρεί ότι ο κ. Πολάκης στην αρχική του δήλωση δεν άσκησε «κριτική» επί των πολιτικών θέσεων που εξέθεσε άστοχα και λανθασμένα ο κ. Κυμπουρόπουλος, αλλά επέκρινε ουσιαστικά τον δεύτερο γιατί έκανε χρήση της νομοθεσίας που θεσπίστηκε έπειτα από μεγάλους αγώνες του αναπηρικού κινήματος το 2001 και τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε το 2006, το 2013, το 2016 και το 2019. Δηλαδή από όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας. Εκεί εμπεριέχεται και ο υφέρπων ρατσιστικός λόγος αλλά και από τις δηλώσεις και τα σχόλια που ακολούθησαν σε διαδίκτυο και ΜΜΕ.
Σε ότι αφορά τον κ. Κυμπουρόπουλο, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Ιωάννης Βαρδακαστάνης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η ΕΣΑμεΑ διαφωνεί πλήρως με την τοποθέτησή του. Ασφαλώς τα άτομα με αναπηρία θέλουν μοριοδότηση και επιδόματα και έχουμε αγωνιστεί για αυτά. Ασφαλώς ζητάμε τόσο την βελτίωση όσο και την αύξησή τους και αγωνιζόμαστε για αυτό. Ασφαλώς στο αναπηρικό κίνημα αγωνιζόμαστε για την ενδυνάμωση των πολιτικών προστασίας για την Αναπηρία, ειδικά σε καιρούς κρίσης, είτε αφορούν εισοδηματικά μέτρα, μέτρα ένταξης στην εργασία, προσβασιμότητας κλπ.
Αυτά είναι που χαρακτηρίζουν μια χώρα αναπτυγμένη ως προς τις πολιτικές της για τα άτομα με αναπηρία. Για αυτό συνιστούμε σε όλους ειδικά που εκτίθενται στην κρίση των πολιτών αυτές τις ημέρες να είναι προσεχτικοί. Ο χρόνος θα δείξει ποιες από τις δηλώσεις αυτών των ημερών είναι υποκριτικές ή πραγματικές. Το αναπηρικό κίνημα παραμένει αταλάντευτο να υπερασπίζεται το σύνθημά του «η Αναπηρία δεν έχει ούτε κόμμα ούτε χρώμα» και συνεχίζει τον αγώνα του με περηφάνια και ζήλο.
Καλούμε όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και όλους τους πολίτες, με εφαλτήριο αυτή την υπόθεση, να μιλήσουμε για δικαιώματα, να συζητήσουμε για τη διεύρυνσή τους: στην εργασία, την υγεία, την εκπαίδευση. Ας μιλήσουμε πολιτικά και πολιτισμένα, ας προκρίνουμε λύσεις σε προβλήματα.