Ιωάννης Βαρδακαστάνης

Στην έναρξη του Συνεδρίου για τις Δημόσιες Πολιτικές για τα άτομα με αναπηρία, που διοργανώνει αυτές τις ημέρες η CERMI, η Ισπανική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία στο Alicante, μίλησε ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ και του EDF Ιωάννης Βαρδακαστάνης. Στην έναρξη χαιρέτησαν επίσης ο πρόεδρος της CERMI Luis Vañó Gisbert, η αντιπρόεδρος Manuela Muro Ramos, ο πρόεδρος του συμβουλίου της επαρχίας Αλικάντε Carlos Mazón Guixot και ο υπουργός Υγείας της Βαλένθια Miguel Mínguez Pérez.

«Χρειαζόμαστε δημόσιες πολιτικές που ενδυναμώνουν και προστατεύουν τα άτομα με αναπηρία, καθώς και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να εντάσσονται σε όλες τις σχετικές δημόσιες πολιτικές όπως για τις μεταφορές, την ψηφιοποίηση, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ή τις πολιτικές ισότητας των φύλων», δήλωσε ο κ. Βαρδακαστάνης από την Ισπανία. Ακολουθεί απόσπασμα της ομιλίας του:

«Πλέον ζούμε μια κρίση μέσα σε μια κρίση, καθώς 9 μήνες νωρίτερα, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Είναι ένας τρομερός πόλεμος, που έχει δει αμέτρητους ανθρώπους να σκοτώνονται και πολλούς άλλους να ξεριζώνονται Πολλοί Ουκρανοί έχουν χάσει τα πάντα, και κυρίως οι Ουκρανοί με αναπηρίες.

Δεν νομίζω ότι θα αποτελέσει είδηση σε κανέναν σε αυτήν την αίθουσα να ακούσει ότι, σε περιόδους κρίσης, τα άτομα με αναπηρία είναι συχνά τα πρώτα που μένουν πίσω και τα βασικά δικαιώματά τους παραμελούνται. Τα μέλη μας, συμπεριλαμβανομένου του ισπανικού αναπηρικού κινήματος, εργάστηκαν μαζί μας ακούραστα για να διασφαλίσουμε ότι τα άτομα με αναπηρία που εγκαταλείπουν την Ουκρανία θα μπορούσαν να αναζητήσουν ασφάλεια και καταφύγιο στις χώρες της ΕΕ και να αποκτήσουν πρόσβαση στην υποστήριξη που χρειάζονται, και για όσους παραμένουν στην Ουκρανία να συνεχίσουν να λαμβάνουν ανθρωπιστική βοήθεια. Θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία για να ευχαριστήσω δημόσια όλους εκείνους τους συναδέλφους, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πολλοί παρόντες εδώ σήμερα, που εργάστηκαν τόσο γρήγορα και σκληρά για να υποστηρίξουν τους Ουκρανούς με αναπηρία στη χειρότερη από όλες τις καταστάσεις. Σε εσάς, και στα μέλη και τους συνεργαζόμενους οργανισμούς μας στην Ουκρανία, στέλνουμε τις θερμές μας ευχαριστίες.

Αναδυόμενη από τα βάθη της πανδημίας και με τον πόλεμο να μαίνεται στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται επί του παρόντος αντιμέτωπη με μια έκρηξη αυξανόμενων δαπανών καυσίμων, ανεξέλεγκτου πληθωρισμού και, ως εκ τούτου, μια εκτόξευση του κόστους διαβίωσης. Το δυσβάσταχτο κόστος διαβίωσης επηρεάζει δυσανάλογα τα άτομα με αναπηρία. Ακόμη και πριν από το πρόσφατο αυτό άλμα στο κόστος διαβίωσης, έπρεπε να πληρώσουμε περισσότερα για να τα βγάλουμε πέρα, για να καλύψουμε τις απρόσιτες υπηρεσίες, τις μεταφορές και τη στέγαση και να λάβουμε υπόψη το πρόσθετο ενεργειακό κόστος που συνδέεται με τον εξοπλισμό κινητικότητάς μας και τη χρήση βοηθητικών συσκευών. Το χειρότερο είναι ότι τα άτομα με αναπηρία είναι πολύ πιο πιθανό να βρίσκονται σε νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα, είτε άνεργα είτε να εργάζονται μόνο με μερική απασχόληση με χαμηλούς μισθούς. Καθώς η Ευρώπη μιλά για μια κρίση του κόστους διαβίωσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο περισσότερο κινδυνεύουν από τη φτώχεια τα άτομα με αναπηρία και πόσο απειλεί το τρέχον κόστος διαβίωσης την ίδια μας την επιβίωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δημόσιες πολιτικές και η ουσιαστική συμμετοχή του αναπηρικού κινήματος είναι απόλυτα απαραίτητες για την αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων και της ιδιαίτερης κατάστασης που βιώνουν των ατόμων με αναπηρία.

Πέρυσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση δημοσίευσε μια ευρωπαϊκή Στρατηγική για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία για την επόμενη δεκαετία. Η στρατηγική έχει τις ρίζες της στην Σύμβαση και η συμβουλευτική διαδικασία μας έδωσε την ευκαιρία να προτείνουμε μερικές από τις πιο σχετικές πρωτοβουλίες, όπως μια ευρωπαϊκή κάρτα αναπηρίας, ένα ευρωπαϊκό κέντρο προσβασιμότητας, εργαλεία για την υποστήριξη της ένταξης των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας ή κατευθυντήριες γραμμές για την αποϊδρυματοποίηση και την ανεξάρτητη διαβίωση. Ωστόσο, χρειαζόμαστε την πολιτική βούληση των τοπικών, περιφερειακών, εθνικών και ευρωπαϊκών κυβερνήσεών μας να μετατρέψουν τα ωραία λόγια και τους στόχους της Στρατηγικής σε πραγματικές, πρακτικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή των ατόμων με αναπηρία.

Πρέπει να συνεργαστούμε με διπλή προσέγγιση. Πρώτον, να υιοθετηθούν δημόσιες πολιτικές που ενδυναμώνουν και προστατεύουν τα άτομα με αναπηρία και, δεύτερον, τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία να εντάσσονται σε όλες τις σχετικές δημόσιες πολιτικές όπως οι μεταφορές, η ψηφιοποίηση, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ή οι πολιτικές ισότητας των φύλων- για να αναφέρουμε μόνο μερικές.

Είμαι βέβαιος ότι το ισπανικό αναπηρικό κίνημα θα συνεχίσει να συμβάλλει στη διαμόρφωση αυτών των δημόσιων πολιτικών και ελπίζω ότι η επερχόμενη ισπανική Προεδρία της ΕΕ θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ατόμων με αναπηρία και στις πολλές προκλήσεις που έχουμε ακόμη μπροστά μας για να διασφαλίσουμε μια Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς».