Ιωάννης Βαρδακαστάνης

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. και σύσσωμο το εθνικό αναπηρικό κίνημα καλεί για πολλοστή φορά με ανοιχτή επιστολή τον υπουργό Μεταφορών κ. Καραμανλή να πάρει θέση, να στηρίξει το αίτημά του για ελεύθερη διέλευση από τους σταθμούς διοδίων κάθε οχήματος ατόμου με αναπηρία ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ την παρουσία αυτού στο όχημα. Επιτέλους η αναγνώριση του δικαιώματος των ατόμων με αναπηρία για ισότιμη συμμετοχή στην κινητικότητα και τα κοινωνικά δρώμενα πρέπει να διασφαλιστεί με θεσμικό τρόπο.

Η επιστολή-απάντηση στα προηγούμενα αιτήματα της ΕΣΑμεΑ από τη Γενική Διεύθυνση Συγκ/κών Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και αιτιολογεί εν μέρει μόνο την πολιτική του Υπουργείου, εστιάζοντας στην καθιέρωση ενιαίας κάρτας για τα άτομα με αναπηρία, η οποία πράγματι αποτελεί θετικό μέτρο. Η Γενική Διεύθυνση αποδίδει σκοπίμως το αίτημα σύσσωμου του αναπηρικού κινήματος περί απαλλαγής καταβολής τελών κατά τη διέλευση των «αναπηρικών» οχημάτων από σταθμούς διοδίων στην καλή διάθεση των Παραχωρησιούχων να το εντάξουν στις δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που αναπτύσσουν, θεωρώντας ότι έτσι, με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο, απαλλάσσεται η Πολιτεία από τις δικές της υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα αποφεύγει επιμελώς να πάρει θέση στο αίτημα μη καταβολής τελών διοδίων στην περίπτωση που το άτομο δεν βρίσκεται εντός του «αναπηρικού» οχήματος. Ως εκ τούτου οι πολίτες με αναπηρία αναρωτιούνται δικαίως, από πότε τα μέτρα για τη διασφάλιση της ισότιμης ένταξής τους στην κοινωνία δεν αφορούν την Πολιτεία, αλλά αποτελούν δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων!

Για ακόμη μία φορά, η Πολιτεία αναδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, δεν τολμά να λάβει ολοκληρωμένα μέτρα και να αναλάβει εκείνη το κόστος κάλυψης των σχετικών τελών, αλλά επιλέγει ξανά ημίμετρα ως λύσεις, τις οποίες προφανώς και δεν μπορεί καν να αιτιολογήσει, αγνοώντας τα δίκαια αιτήματα μιας ομάδας πολιτών που είναι γνωστό ότι έχουν πληγεί και πλήττονται καθημερινά περισσότερο από κάθε πολίτη, από τις οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις, ωθώντας τους πάλι στον περιορισμό και των ελάχιστων δραστηριοτήτων στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν.

Έχουμε εξηγήσει κατ’ επανάληψη, ότι οι πολίτες με αναπηρία αναγκάζονται να χρησιμοποιούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ιδιωτικά αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις τους λόγω της απουσίας προσβάσιμων αστικών μεταφορικών συστημάτων στην πλειοψηφία των ελληνικών πόλεων παρά τις απαιτήσεις των Ευρωπαϊκών Κανονισμών για τα δικαιώματα των επιβατών.

Επισημαίνουμε για ακόμη μία φορά ότι θεωρούμε αδιανόητο να επιτρέπεται σε κάθε εταιρεία εκμετάλλευσης να εφαρμόζει τη δική της πολιτική σχετικά με τα άτομα με αναπηρία, στο πλαίσιο μάλιστα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, και η Πολιτεία να μην τολμά μια ενιαία ρύθμιση προς όφελος των πλέον αδύναμων πολιτών της!

Η προαναφερόμενη απάντηση της Γενικής Διεύθυνσης Συγκ/κών Υποδομών-Διεύθυνση 17 του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για το παρόν θέμα προφανώς και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το αναπηρικό κίνημα της χώρας θα συνεχίσει να διεκδικεί με κάθε μέσον που διαθέτει τα μέτρα που θα διασφαλίσουν την ισότιμη συμμετοχή του κάθε πολίτη με αναπηρία στα κοινωνικά δρώμενα.